فریدون شهبازیان

فریدون شهبازیان در ۲۱ خرداد ۱۳۲۱ در تهران متولد شد. پدر او که از شاگردان ابوالحسن صبا بود، فریدون را زمانی که تنها هفت سال داشت برای یادگیری ویلن نزد عطاالله خادم میثاق فرستاد.

شهبازیان با تشویق و راهنمایی پدر خود به موسیقی علاقه پیدا کرد و در هنرستان عالی موسیقی به تحصیل پرداخت، اما در عین حال از کلاس ویلن لوئیجی پاساناری که در آن زمان، کنسرت مایستر ارکستر سمفونیک تهران بود بهره می‌گرفت.

این هنرمند نابغه در یادگیری موسیقی استعداد خاصی داشت به همین دلیل توانست در سن ۱۷ سالگی، عضو ارکستر سمفونیک تهران شود و مدتی بعد به دلیل آشنایی با روح الله خالقی در ارکستر گلهای رادیو فعالیت خود را آغاز کند.

او پس از چندی به عضویت ارکستر فارابی تحت سرپرستی مرتضی حنانه، فریدون ناصری و مصطفی کسری پذیرفته شد و علاوه بر یادگیری ردیف‌های موسیقی ایرانی در ارکستر بزرگ فرهنگ و هنر، به رهبری حسین دهلوی عضویت یافت.

این آهنگساز بزرگ در سال ۱۳۴۵ با تشکیل گروه کر و ارکستر سمفونیک رادیو به رهبری این واحد هنری برگزیده شد و اولین آثار خود را در زمینه آهنگسازی در همین سال‌ها تصنیف کرد.

فریدون شهبازیان پس از گذراندن دوران سربازی در کنکور دانشکده هنرهای زیبا رشته معماری و موسیقی شرکت کرد. او پس از قبولی به دلیل علاقه شدید به موسیقی این رشته را انتخاب کرد و با شروع فعالیت در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آثار صدای شاعر را به وجود آورد.

در دهه ۶۰ شهبازیان آهنگسازی فیلم را آغاز کرد و به همراهی علی معلم توانست در صدا و سیما، شورای موسیقی را تشکیل دهد. بعضی از فیلم‌هایی که فریدون شهبازیان آهنگسازی و موسیقی متن آنها را بر عهده گرفت شامل موارد زیر است:

زندگی (اصغر هاشمی ۱۳۷۶)، هیوا (رسول ملاقی پور ۱۳۷۷)، چرخ (غلامرضا رمضانی ۱۳۷۷)، عروس رومشکان (ناصر غلامرضایی) شام آخر، آرزوهای زمین (وحید موساییان ۱۳۸۰)، خاموشی دریا (وحید موساییان)، تنهایی باد (وحید موساییان)، معصومیت از دست رفته (داوود میرباقری ۱۳۸۲)، خانه روشن (وحید موساییان ۱۳۸۴)، گوشواره (وحید موساییان)، مستند سرزمین گمشده (وحید موساییان ۱۳۸۵)، مستند سمفونی ایران (وحید موساییان ۱۳۸۵)، اخراجی‌ها (مسعود ده نمکی ۱۳۸۵)، گلچره (وحید موساییان ۱۳۸۹)، فرزند چهارم (وحید موساییان ۱۳۹۱)، قشنگ و فرنگ (وحید موساییان)